The first My First ครั้งนึงฉันเคยเป็นที่1 #เฟิร์สหนาว

00

จุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด

ท่ามกลางอากาศเย็นช่ำในห้องแอร์กับอากาศมืดสนิทมีเพียงแสงเล็กๆที่รอดผ่านช่องว่างระหว่างม่าน

ร่างของคนๆนึงนอนเอาแขนก่ายหน้าผากและถอนหายใจหลายครั้งตั้งแต่กลับมาถึงบ้าน..

          ‘กูมีข่าวดีจะบอกพวกมึงด้วยเว้ย’

          ตึ๊ง!

          เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเรียกสติคนที่นอนอยู่ได้ไม่น้อย

          ‘พวกมึง’

          ตึก ตึก

          เสียงใจเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อข้อความของเพื่อนสนิทขึ้นมาหน้าแจ้งเตือน

มือสั่นรัว..แต่ก็ไม่กล้าพอจะกดเข้าไป

          ‘ว่า’ เจ้าจอมเป็นคนตอบรับคนแรก

          ‘กูเป็นแฟนกับเขาแล้วเว้ย’

          ตุ้บ!

โทรศัพท์หล่นจากมือทันทีที่อ่านจบ

          ‘ยินดีด้วย’จากนั้นไม่นานประโยครูปแบบเดียวกันแค่คนละสไตล์คำพูดเด้งขึ้นมารัวๆ

          เขาคว่ำโทรศัพท์ลงกับโต๊ะข้างเตียงเหมือนเดิม..

          ใบหน้าซึมยกยิ้มเจือนกับน้ำตาที่ไหลออกมาหยดแล้วหยดเล่าและความรู้สึกมากมายในใจ

          ตึ๊ง!ๆๆๆ

          เสียงแจ้งเตือนรัวจบเจ้าตัวทำได้แค่เช็ดน้ำตาแล้วหยิบโทรศัพท์เจ้าปัญหามาดูอีกครั้ง

          @Nhaw

          @Nhaw

          @Nhaw

          แทบแจ้งเตือนขึ้นข้อความแบบเดียวกันต่อกันหลายข้อความ

          ครืน..

          ก่อนจะมีเสียงสั่นของเสียงเรียกเข้าแทน

          “ว่า”เขาพยายามห้ามตัวเองไม่ให้พูดเสียงสั่น

          “ไม่คิดจะยินดีกับกูหน่อยหรอ”

          “ยินดี..อะไรวะ”เขาแกล้งถามพร้อมกับกลั้นน้ำตา

          “ก็กูได้คบกับคนที่กูตามจีบแล้วนะเว้ย”

          “ยินดีด้วยละกัน แค่นี้นะไอ้เฟิร์ส กูเล่นเกมส์อยู่”

“เล่นเสร็จมาคุยในกลุ่มด้วยนะเว้ย เหงาจัด”

          “เออ..”

          จากนั้นสายตัดไป

          เสียงแจ้งเตือนจากไลน์ก็ดังไม่หยุด

‘ไอ้หนาวหายไปไหนวะ’ เจ้าจอมเป็นคนส่ง

          ‘มันบอกเล่นเกมส์อยู่’

          ‘อ่อ’

          ครืน..

          “ไอ้หนาว”

          “ทำไม”

“เล่นเกมส์อยู่หรอ”น้ำเสียงขี้เล่นของคนปลายสายดังขึ้น

“มีปัญหาอะไร”

“เปล่า แค่สงสัยว่าเล่นเกมส์ทำไมไม่เห็นออนวะ กูก็เล่นอยู่”

“ก็กูออกมาแล้ว”

“อย่ามาโกหกกูนะ คิดว่ากูไม่รู้หรอว่ามึงหลบไอ้เฟิร์ส”

เขาตาโตกับเสียงของเพื่อนสนิทแสนรู้ของเขา

“แล้วไงวะ”

“กูห่วงมึงนะเว้ย มีอะไรก็เล่าให้กูฟังดิวะ กูไม่อยากให้พวกมึงโกรธกัน”

“ขอบคุณที่ห่วงนะ แต่กูว่ามึงไปห่วงตัวมึงเองเถอะ”

“ไอ้หนาว!”

“แค่นี้นะมึง..กูง่วงแล้ว”

“จะแอบไปร้องไห้หรอวะ ไม่เหนื่อยรึไง”

“เหนื่อยดิ เหนื่อยมากด้วย”

“แล้วทำไมไม่เลิกพยายามวะ”เจ้าจอมพูดด้วยความสงสารเพื่อน

“เลิกได้กูคงทำไมตั้งนานแล้ว”

“แล้วมึงจะเสียใจทำไม มันแค่มีแฟน ส่วนมึงก็ยังเป็นมึงเหมือนเดิม”

“มึงอยากรู้จริงๆหรอวะ”น้ำเสียงสั่นเหมือนคนจะร้องไห้พูด

“...”

“การที่เคยเป็นคนสำคัญที่1 แล้วมีคนมาแทนที่..มันคงมีความสุขมากมั๊งมึง”

.

กลุ่มนี้มีแต่คนหล่อเท่(8)

“ยินดีด้วยเว้ย @MyFirst”

น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลอาบแก้ม

ก่อนคนที่ฝืนเข้มแข็งจะเปลี่ยนเป็นคนที่เอาหน้ากดลงกับหมอนแล้วร้องไห้ตลอดทั้งคืน

ก่อนเคยเป็นที่หนึ่งที่เดียวในใจของเธอ

แต่วันนี้ฉันเองต้องเป็นที่เท่าไหร่

บอกได้ไหมต้องทำอย่างไรที่จะย้อนไป

กลับไปที่เดิมที่เธอต้องการเหมือนวันเก่า

ขอเธอได้ไหม'ที่เดิมในหัวใจ'

 ♥♥♥

TB